ارائه و اعتبارسنجی الگوی عدالت آموزشی مبتنی بر فنآوری اطلاعات و ارتباطات با رویکرد آموزش ترکیبی در آموزش و پرورش
کلمات کلیدی:
عدالت آموزشی, فناوری اطلاعات و ارتباطات, یادگیری ترکیبی, آموزش و پرورش, مدلسازی معادلات ساختاریچکیده
هدف از این مطالعه طراحی یک الگوی عدالت آموزشی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و رویکرد یادگیری ترکیبی در آموزش و پرورش استان کرمانشاه بود. روش پژوهش ترکیبی و متوالی (کیفی-کمی) بود. در مرحله کیفی، دادهها از طریق مصاحبههای عمیق با مدیران، معاونان و اعضای هیأت علمی دانشگاههای کرمانشاه جمعآوری و با استفاده از نظریه دادهبنیاد تحلیل شدند. در مرحله کمی، پرسشنامهای بر اساس یافتههای کیفی طراحی و بین مدیران و معلمان مدارس متوسطه کرمانشاه توزیع شد. دادههای کمی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل شدند. تحلیل کیفی نشان داد که اهداف، محتوا، روشهای آموزشی و ارزیابی به عنوان مقولههای اصلی در دستیابی به عدالت آموزشی از طریق ICT و یادگیری ترکیبی شناخته شدند. در مرحله کمی، تحلیل SEM نشان داد که شرایط علی با بار عاملی 0.435 و آماره T برابر با 9.624 تأثیر مستقیم و معنیداری بر مقوله اصلی دارد. همچنین، مقوله اصلی با بار عاملی 0.471 و آماره T برابر با 7.734 تأثیر مستقیم و معنیداری بر راهبردها داشت. راهبردها با بار عاملی 0.512 بر پیامدها تأثیرگذار بودند. شاخص KMO برابر با 0.868 بود که نشاندهنده کفایت نمونه برای تحلیل عاملی است. نتایج آزمون کولموگروف-اسمیرنوف نیز نرمال بودن دادهها را تأیید کرد. این مطالعه نشان داد که یکپارچهسازی فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و یادگیری ترکیبی در آموزش و پرورش میتواند به طور قابل توجهی به بهبود عدالت آموزشی و دسترسی به آموزش با کیفیت برای همه دانشآموزان کمک کند