تحلیل ظرفیت­ ها و سناریوهای فراروی زیست‌پذیری شهری در سقز و فضاهای پیرامونی آن با رویکرد عدالت فضایی

نویسندگان

    شورا شهریاری گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
    اکبر حیدری * پژوهشگر گروه شهرهای هوشمند و هوش مصنوعی، دانشگاه ژائوژنگ، چین و گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران Heydariakbar@gmail.com
    اسماعیل صفرعلی زاده استادیارگروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
    رباب حسین زاده استادیارگروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
    ابراهیم شریف زاده دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
https://doi.org/10.61838/kman.jtesm.2.1.8

کلمات کلیدی:

زیست¬پذیری شهری, تعلق مکانی, عدالت فضایی, عدالت اجتماعی, مشارکت اجتماعی

چکیده

در چند دهه اخیر، زیست­پذیری شهری به مثابه گفتمانی نوین در حوزه شهرسازی و برنامه­ریزی شهری، مورد توجه ویژه برنامه­ریزان و سیاستگزاران در سطوح مختلف جهانی، منطقه­ای، ملی و محلی، بوده است. این مقوله، ضمن انعکاس وضعیت شاخص­های مرتبط با توسعه پایدار و عدالت فضایی و اجتماعی در بستر کالبد شهر، روح شهر را در ارتباط با شاخص­های کیفی و ارتقاء تاب­آوری پیرامون بحران­ها، جذابیت­های کالبدی- محتوایی، بسط سرمایه­ای-­ فرهنگی و گرایش به نوآوری و خلاقیت شهری در ابعاد مختلف، منعکس می­سازد. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر تبیین و تحلیل ظرفیت­ها و چالش­های فراروی زیست­پذیری شهری در سقز و فضاهای پیرامونی آن و شناسایی وضعیت­های مختلف آن (خوشبینانه تا بحران)، می­باشد. روش تحقیق بکار گرفته شده توصیفی- تحلیلی، مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ای- اسنادی، پیمایش­های میدانی، جلسات نخبگانی و نیز تحلیل­های مدلی و نرم­افزاری در چارچوب تحلیل ضریب همبستگی پیرسون، آنالیزهای ویکور و الگوی سناریو ویزارد، بوده است. در این بین، تعداد 40 نفر از نخبگان علمی و اجرایی با استفاده از الگوی غیر تصادفی هدفمند، به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. یافته­های حاصل از تحلیل مدل ویکور نشان داد که به ترتیب نواحی 3 (0.097)، 1 (0.247) و 9 (0.264) دارای مطلوب­ترین وضعیت زیست­پذیری، و نواحی 16 و 7 با (1.00) و (0.719)، وضعیت نامناسب به لحاظ شاخص­های مورد تحقیق داشته­اند. همچنین، نتایج تحلیل ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که در سطح اطمینان (0.99) و احتمال خطای کمتر از (0.01)، بین عدالت فضایی، پیوستگی و تعلق مکانی (0.32) و عدالت فضایی، مشارکت و همبستگی اجتماعی (0.22)، ارتباط مثبت بالا در سطح اول و متوسط در سطح دوم برقرار است. در نهایت، با توجه به امتیازهای اکتسابی، احتمال تداوم وضعیت فعلی (320) نسبت به وضعیت­های مطلوب (250) و قابل قبول (180)، بیشتر بوده است.

دانلودها

دسترسی به دانلود اطلاعات مقدور نیست.

مراجع

Beaujeu, D. (1998). Urban Livability in Asia (Z. Fatemi, Trans.; 1st edition ed.). Nasr Publishing.

Heydari, A. (2012). Spatial-physical analysis of future development of Saqqez city with emphasis on urban smart growth

indicators using Shannon entropy model. Geography and Urban Development, 1(1).

Heydari, A., Rahnama, M. R., & Heydari, S. (2019). Analysis of Urban Environment Sustainability in Kurdish Cities of Iran

Using the Future Study Approach (Case Study: Saqqez City). Smart Urban Development, 67.

https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=QnbDwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PA67&dq=Heydari,+A.,+Rahnama,+M.+R.,+%26+Heydari,+S.+Analysis+of+Urban+Envir

onment+Sustainability+in+Kurdish+Cities+of+Iran+Using+the+Future+Study+Approach+(Case+Study:+Saqqez+City).

+Smart+Urban+Development,+67.&ots=0TYz_KqAuI&sig=e9kfCfDC5pqjDIJqwjzdsfMQNfg

Nell, H., & Goldman, R. (2005). Cities and Quality of Life: Should We Monitor Pakistani Cities?

http://mpra.ub.uni_muenchen.de/6522/

Soleimani Mehranjani, M., Tolouei, S., Rafieian, M., Zanganeh, A., & Khazaei Nejad, F. (2016). Urban Livability: Concept,

Principles, Dimensions, and Indicators. Geography and Urban Planning Research, 4(1), 27-50.

https://ensani.ir/fa/article/359072/%D8%B2%DB%8C%D8%B3%D8%AA-

%D9%BE%D8%B0%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-

%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D8%A7%D8%B5%D9%88%D9%84-

%D8%A7%D8%A8%D8%B9%D8%A7%D8%AF-%D9%88-%D8%B4%D8%A7%D8%AE%D8%B5-

%D9%87%D8%A7

Statistical Center of Iran, S. (2021). Population of Kurdistan Province.

Teng, F. (2013). Designing community: The application of new urban principles to create authentic communities Master of

Science Department of Geography].

Timmer, V., & Seymoar, N. K. (2005). The World Urban Forum 2006 Vancouver: Working Group Discussion Paper.

https://www2.gov.bc.ca/assets/gov/british-columbians-our-governments/local-governments/planning-landuse/wuf_the_livable_city.pdf

Vancamp, K., Raggers, K., & Pin, P. (2003). A livable city study in China: Using structural equation models Department of

Statistics, Uppsala University]. https://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:422188/FULLTEXT01.pdf

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۲/۰۳/۰۸

ارسال

۱۴۰۳/۱۱/۰۱

بازنگری

۱۴۰۳/۱۱/۲۵

پذیرش

۱۴۰۳/۱۲/۱۱

شماره

نوع مقاله

پژوهشی اصیل

ارجاع به مقاله

شهریاری ش. .، حیدری ا. .، صفرعلی زاده ا. . .، حسین زاده ر. .، و شریف زاده ا. . (1402). تحلیل ظرفیت­ ها و سناریوهای فراروی زیست‌پذیری شهری در سقز و فضاهای پیرامونی آن با رویکرد عدالت فضایی. تکنولوژی در کارآفرینی و مدیریت استراتژیک، 2(1)، 81-96. https://doi.org/10.61838/kman.jtesm.2.1.8

مقالات مشابه

1-10 از 95

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.