طراحی مدل بکارگماری اساتید مدعو دانشگاه فردوسی مشهد
کلمات کلیدی:
بکارگماری, ، بکارگماری اساتید مدعو, نظریه داده بنیاد, رویکرد استراوس و کوربینچکیده
چشمانداز آموزش عالی در سالهای اخیر دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. در عین حال، دانش به عنوان حیاتیترین منبع جوامع معاصر شناخته شده است. تغییرات به سرعت در حال رخ دادن است و هرگونه پاسخگویی کند به مسائل اجتماعی- محیطی شکاف بین دانشگاه و خواستههای جامعه را بیشتر میکند. یکی از مهمترین این تحولات، ظهور استادان مدعو میباشد که تغییر قابل توجهی در نیروی کار دانشگاهی ایجاد کرده است. استفاده از این نوع اساتید بنا به شنیدهها و مشاهدات، گسترش روز افزونی در دانشگاهها دارد که باعث ایجاد چالشهای جدید در امر مدیریت آموزشی دانشگاهها گردیده است. به یک ضرورت پژوهشی پر اهمیت بدل گشته است. لذا پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل بکارگماری اساتید مدعو دانشگاه فردوسی مشهد انجام پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف بنیادی، از جهت فلسفه تحقیق، تفسیری، رویکرد آن کیفی و استراتژی مورداستفاده داده بنیاد مبتنی بر رویکرد استراوس و کوربین میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش، رؤسای فعلی و سابق دانشگاه، معاونین آموزشی فعلی و سابق دانشگاه فردوسی مشهد، معاونین آموزشی دانشکدهها، مسئولین هیئت جذب و استخدام اعضای هیئت علمی و مدیران آموزشی گروهها بودند که اعضای نمونه با استفاده از روش نمونهگیری گلوله برفی و بر اساس قاعده اشباع نظری انتخاب شدند. همچنین ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مصاحبه میباشد. نتایج تحلیل دادهها با کمک نرمافزار تحلیل کیفی MAXQDA و فرآیندهای کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شد. نتایج پژوهش مشتمل بر ارائه مدلی است که عوامل و مؤلفههای مربوط به شرایط علّی، پدیده محوری، شرایط زمینهای، شرایط مداخلهگر، راهبردها و پیامدهای پژوهش را شناسایی نموده است. در مجموع این پژوهش ارائه مدل بکارگماری اساتید مدعو، زمینه لازم برای فهم و شناخت این موضوع و همچنین تدوین برنامه و سازوکار مدون را فراهم آورده است.