مدل نوسازی استراتژیک سازمان در شرایط عدم اطمینان محیطی (مورد مطالعاتی: سازمانهای استارتآپ در صنعت پرداخت)
کلمات کلیدی:
عدم قطعیت, تجدید استراتژیک, شرکت های نوپا, صنعت پرداخت, بخش فین تکچکیده
مفهوم استراتژی با عدم اطمینان محیطی در هم تنیده شده است. در حقیقت، مدیریت استراتژیک را میتوان برخورد نظام یافته با تلاطمها و تحولات محیطی دانست که در نهایت به تضمین موفقیت کسب و کار و پیشگیری از بروز پیامدهای منفی تغییرات محیطی در کسب و کار میانجامد. از این رو بسیاری از پژوهشگران و مدیران به دنبال راهکارهای کاهش تاثیرات عدم اطمینان به منظور اتخاذ تصمیمات استراتژیک اثربخش برآمدهاند. از میان انواع روشهایی که مدیران برای مدیریت عدم اطمینان محیطی انتخاب میکنند، نوسازی استراتژیک از جمله کارآمدترین روشها بهشمار میرود. در این میان، برخی از کسب و کارها مانند استارتآپهای پرداخت به دلیل نوپا بودن صنعت از یک سو و نوپا بودن سازمان از سوی دیگر، با عدم اطمینانهای محیطی بیشتری مواجه هستند. ادبیات حوزه مدیریت استراتژیک راهکار جامعی به منظور نوسازی استراتژیک کسب و کارهای نوپا ارائه نمیدهد. از این رو، این پژوهش با بهرهگیری از روش تحقیق مطالعه موردی و تمرکز بر یک استارتآپ فعال در صنعت پرداخت به دنبال ارائه مدلی برای نوسازی استراتژیک استارت آپهای پرداخت فعال در محیطهای مواجه با عدم اطمینان بالا است. این پژوهش روشن ساخت که از میان عوامل محیطی، عوامل خاصی موجب افزایش عدم اطمینان محیطی کسب و کارهای استارتآپی میشوند. همچنین در این مدل؛ مولفههای سازنده فرایند نوسازی استراتژیک و همینطور پیامدها و نتایج پیادهسازی نوسازی استراتژیک در این کسب و کارها شناسایی شدهاند.